Κάποτε ο Erri de Luca, είπε ότι τα μυθιστορήματά του μοιάζουν, επειδή κύριος χαρακτήρας σε αυτά είναι η πόλη της Νάπολης, ενώ όλοι οι άλλοι πρωταγωνιστές είναι μυρμήγκια, εγκατεστημένα στις πλαγιές του ηφαιστείου. Προσωπικά αν και διακρίνω τη Νάπολη σαν φόντο σε όλα του τα έργα, νομίζω ότι η ομοιότητα στα έργα του συγγραφέα πηγάζει από τον πυρήνα...
Ο Erri De Luca, γεννήθηκε το 1950 στη Νάπολη και εκτός από δεινός συγγραφέας, ποιητής και μεταφραστής επί σειρά ετών, έχει εργαστεί και σε επαγγέλματα όπως οδηγός φορτηγού, εργάτης στη Fiat, αλλά και υπάλληλος στο αεροδρόμιο της Κατάνια. Τα επαγγέλματα αυτά, μέσα από τα οποία βιοπορίστηκε και δεν ταιριάζουν καθόλου στο προφίλ που γνωρίζουμε από τα...
Ίσως κάποιοι να έχουμε δει την ταινία του Ιάπωνα σκηνοθέτη Teshigahara, υμνητή της γιαπωνέζικης nouvelle vague, που είχε κάνει την κινηματογραφική μεταφορά του έργου του Kobo Abe, 'Το Πρόσωπο του Άλλου', που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Άγρα.
Ξύδι-ουράνιο τόξο, με αυτές τις λέξεις προσπαθούσε να ξεκινήσει ο πατέρας του την εκμάθηση μιας ξένης γλώσσας. Το παιχνίδι του με τις λέξεις ξεκινούσε με τη μετάφραση των λέξεων aceto-arcobaleno.
Ο κορυφαίος Αυστριακός συγγραφέας Stefan Zweig και επιστήθιος φίλος του επίσης μοναδικού Joseph Roth, κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Άγρα, σε ένα ακόμα κέντημα μικρής φόρμας, με τίτλο «Η ομογενοποίηση του κόσμου».
Το Παζάρι βιβλίου στην πλατεία Κλαυθμώνος, πάντα μου αφήνει μια όμορφη γεύση και επιτρέπει να ανακαλύπτω διαμάντια θαμμένα μέσα στο σωρό των αναρίθμητων τυπωμένων σελίδων. Μία από τις πιο ευχάριστες γνωριμίες ήταν φέτος αυτή εδώ με το συγγραφέα Victor Segalen και το χειρόγραφο ημερολόγιό του που φέρει τον τίτλο Ρενέ Λέυς.
Ένα αριστούργημα μικρού μήκους. Η Kim Thuy, γεννήθηκε το 1968 στη Σαϊγκόν και μας μεταφέρει την εμπειρία του να είσαι σε όλη σου τη ζωή μετανάστης, τις μνήμες από μια ζωή που μπορεί να ανήκει στο παρελθόν, όμως διαμόρφωσε και θα διαμορφώνει αμετάκλητα κάθε γενιά Βιετναμέζου.
Στη Σπηλιά, ο Σαραμάγκου χρησιμοποιεί την αλληγορία του σπηλαίου του Πλάτωνα. Όλο το έργο του Ζοζέ Σαραμάγκου, είναι άλλωστε ένα βαθιά αλληγορικό αφήγημα. Στο εσώφυλλο, περιλαμβάνεται η εξής πρόταση απο το βιβλίο Ζ' της Πολιτείας του Πλάτωνα, ''Πόσο περίεργη η σκηνή που περιγράφεις, και τί περίεργοι φυλακισμένοι, είναι όμοιοι μ'εμάς΄΄.
Στη Χρυσούλα λέω συχνά πως η γραφή της είναι 'διπλάρειος'. Εκείνη γελάει. Επέμεινα όμως να χρησιμοποιούμε στο εξής αυτό τον όρο για να περιγράφουμε το ύφος με το οποίο αποτυπώνει τις σκέψεις της. Λέγοντας 'διπλάρειος' γραφή, εννοώ εκείνη την ειλικρινή, μεστή και χωρίς φτιασίδια πρόζα που συναντήσαμε διαβάζοντας τον κλασικό Έλληνα πεζογράφο...
Ίσως το πιο έξυπνο βιβλίο που έχω διαβάσει τα τελευταία χρόνια. Ο Joshua Cohen, έχοντας καταγράψει μια αληθινή ιστορία που διαδραματίστηκε στις ΗΠΑ, ανάμεσα στην οικογένεια του τωρινού πρωθυπουργού του Ισραήλ και την οικογένεια του πιο γνωστού κριτικού λογοτεχνίας, του Ρίτσαρντ Μπλουμ, καταφέρνει να φέρει στην επιφάνεια τις διαφορές νοοτροπίας...