Χαν Γκάνγκ: Μάθημα Ελληνικών, εκδόσεις Καστανιώτη

από τη Θέμιδα Παναγιωτοπούλου

Η Νοτιοκορεάτισσα Χαν Γκάνγκ, οδηγεί στο φως δύο πληγωμένους ανθρώπους, μέσα από το "Μάθημα Ελληνικών". Το ταξίδι στο φως, μοιάζει με τις πολλαπλές διακλαδώσεις που σχηματίζει ο πάγος που θρυμματίζεται. Στην ασιατική λογοτεχνία, είναι ασύλληπτα ενδιαφέρουσα η ρητή αναπαράσταση, ακόμα και των πιο ήσυχων εικόνων. Σαν να υπάρχει μια ολόκληρη φιλοσοφία παγιδευμένη ακόμα και στις φαινομενικά απαρατήρητες καταστάσεις...Νομίζω ότι την αίσθηση αυτή την αποκομίζει κανείς κυρίως από έργα Ασιατών λογοτεχνών. Οι πιο δραματικές ανθρώπινες συγκυρίες, είναι υποδεέστερες του μεγαλείου της ζωής. Εκεί που φαίνεται να σταματούν όλα, μία δροσοσταλίδα στα φύλλα ενός φυτού ή ένα έντομο που μεταμορφώνεται σε πεταλούδα, θυμίζει ότι η ζωή υπάρχει και διαχέεται παντού, είναι αέναη και αδιατάρακτη ακόμα και από τη μεγαλύτερη ανθρώπινη οδύνη. Η Χαν Γκάνγκ, μας γράφει για τη ζωή που υπάρχει μέσα στη σιγή, πίσω από τον εκκωφαντικό ήχο πολυσύχναστων λεωφόρων της νοτιοκορεατικής πρωτεύουσας, εκεί όπου η ταχύτητα των ασταμάτητα διερχόμενων αυτοκινήτων, ακούγεται σαν τις λεπίδες από εκατοντάδες παγοπέδιλα που σχίζουν τον πάγο.