Alaa Al Aswani: Ανεκπλήρωτη Δημοκρατία, εκδόσεις Πατάκη

από τη Θέμιδα Παναγιωτοπούλου

Ο Alaa Al Aswany, που πρίν λίγο καιρό είχα σχολιάσει το τελευταίο του βιβλίο, το σύνδρομο της δικτατορίας, έχει γράψει ένα επικό πολιτικό μυθιστόρημα, το οποίο έχουμε την τύχη να διαβάζουμε και να έχουμε πρόσβαση σε αυτό, όλοι οι μη αραβόφωνοι, καθώς " Η ανεκπλήρωτη δημοκρατία", είναι απαγορευμένη στην Αίγυπτο και τις υπόλοιπες αραβόφωνες χώρες. Ο Al Aswany, γράφει με ένα σαρκαστικό τόνο, ενώ με λεπτή ειρωνεία εξιστορεί σαν ουδέτερος παρατηρητής τη ζωή και την αδικία, μέσα από τα συγκλονιστικά γεγονότα της αραβικής άνοιξης του 2011, της πτώσης του Μουμπάρακ, και τελικά της δημοκρατίας που αν και έφτασε να την αγγίξει ο λαός, έμεινε ανεκπλήρωτη. 

Η γραφή του καταφέρνει να επικοινωνεί στον αναγνώστη έναν μη προϊδεασμένο ηθικά, απέναντι στο σωστό ή το λάθος εκφραστή, προκαλώντας έτσι τον αναγνώστη να ξυπνήσει από το λήθαργο της απραξίας, με τον πολύ αποτελεσματικό τρόπο, του να διαβάζει ο τελευταίος σε γραπτή μορφή (άρα μέσα από ηχηρά γλωσσικά σύμβολα) γεγονότα που όταν δεν περιγράφονται, συνηθίζονται. 

 Η αίσθηση που κυριαρχεί, είναι σαν να είμαστε όλοι κομμάτι της πλατείας Ταχρίρ το 2011. Οι μαρτυρίες των ανθρώπων που βασανίστηκαν από την ασφάλεια της Αιγύπτου, λόγω της συμμετοχής τους στην εξέγερση, η ακλόνητη πίστη όσων συνέχισαν να αγωνίζονται, αυτοί που λύγισαν και έπαψαν πια να ασχολούνται, και όλοι όσοι επέμεναν ότι ο αιγυπτιακός λαός είναι μαθημένος να έχει άρχοντες που τον υποδουλώνουν και για αυτό κάθε επανάσταση είναι καταδικασμένη να αποτυγχάνει, τα ΜΜΕ που μέσα από την τεράστια διαφθορά τους διαστρέβλωναν τα γεγονότα σε μια συντονισμένη προσπάθεια να πειστεί ο "φιλήσυχος" Αιγύπτιος για τη συνωμοσία του 2011, ο "εμφύλιος"ανάμεσα σε κόπτες και μουσουλμάνους, η αλληλοσυμπαράσταση των μεν στους δε και αντίστροφα, κατά τη διάρκεια της επανάστασης, η συγκέντρωση κόσμου από όλα τα κοινωνικά στρώματα σε μια κατάμεστη πλατεία με σύνθημα την εξέλιξη και την αλλαγή και με δάκρυα στα μάτια για την πρωτόγνωρη αυτή όσμωση Αιγυπτίων από κάθε γωνιά της χώρας, αποτελούν ακόμα όψεις της σύγχρονου κοινωνικού παζλ της "βασίλισσας" του Νείλου. Η ανεκπλήρωτη δημοκρατία, παραμένει η γροθιά στο στομάχι, όσων πολέμησαν για αυτή, και δικαιώθηκαν μόνο προσωρινά...